Exoυμε παθει ζημια......

Εχουμε παθει ζημια και η βαρκα γερνει...Ειμαι πεσμενος ,κυνηγωντας το αδυνατο.....Θα φαω τις γαριδες,θα πω μια μαντιναδα ,θα πιω λιγο κρασι,στην μαχη στον καυγα,οι ληστες ειδαν φωτια....Θα πω ενα παλιο τραγουδι....Μια ειναι η παλη,παλευοντας το αδυνατο,την γκριζα ζωνη......[By Adreas by the book,a colleague of mine]

Keller.....{They didn"t love me]

My name was Keller,I was a Pit Bull Terrier,of 5 years old.I was deaf and blind,I was brought by my family,to a high Kill shelter at San Bernardino City in distant America. Arrangements ,for my adoption have been made,but after 3 days [72hours],I was Euthanized...They didn't love me[A true story].....Aκολουθει το ενστικτο του,και βυθιζεται σε υπνο....Roman Arena,in front of us....[[Nταιζη 5]....

επεκτατισμος

Τhe most foolish idea in our days...Apart from Great Alexander and his ideas.....,in Asia,,Εven if there was one nation in the planet...Αυτος ο λαος θα ειχε να αντιμετωπισει τα ιδια προβληματα  ..Δημιουργεια φατριων για την εξουσια ...Peace is the great weapon...Love, culture, and brain are needed..After all ,we dont have to rush it to the other planet[Lila purple,, a colleague of mine,,]...........

Έναρξη εποχής - συνέχεια πορείας - Σταθερότητα τοποθέτησης ή Εσωτερικό χρονογράφημα

...Σαν κάτι να ξεκινά τόσο υπόγεια όσο και αναδυόμενα, έμπρακτα όσο και απουσιάζοντας με σχηματική θεώρηση τον χρόνο και τον χώρο. Δίχως τίποτα το προσχηματικό ή το σχεδιασμένο, σαν όχι μια αίσθηση πια αλλά ένα σχηματιζόμενο συναίσθημα που ελπίζει να παραμείνει στην επιφάνεια. Ανάμεσα σε τόπους όπως κύματα και λλόφους στη βέβαιη - διαπιστωμένα - πορεία που χαρακτηρίζω εκδρομή. (9/10/16)

Σε μια εκδρομή σε μια άκρη του κόσμου Του που κι αυτή ελπίζει σαν τη βαθιά καρδιά να ανοίγει και να χωρά και περισσότερους. Απλώνοντας σαν κήπος και ανοίγοντας σαν διακλαδώσεις - σημεία σε πορεία που ορίζει έναν μυστικό ουρανό με αστέρια και κομήτες για μέσα μεταφοράς. Αστρόσκονη χαρισμένη και χαριζόμεν για τα μικρά διακένα που - λέμε - ότι χανόμαστε για να ξαναβρεθούμε αλλιώτικοι. Κι έτσι, απλά, συναντιέται η γη κι ο ουρανός. Το χώμα κι ο αέρας με το νερό των ματιώ μας. Είτε κυλά ή συγκρατείται και γίνεται ανατριχίλα. Για να αναδυθεί άλλες στιγμές σε άλλους χώρους και με άλλους ανθρώπους - πλανήτες. Για όλα τα σύμπαντα που κουβαλάμε και δημιουργούμε κοινωνούμενοι. Από το ποτέ ως το πάντα. Από το πουθενά ως το εδώ. Από το δήθεν εγώ ως το μόνιμα ΕΝΑ. (15/10/16)

with what"""",,,,,,,If you have no respect No cleverness ,,what is your power,?,with what are you fighting life ,,?,,You dont walk still,,on wrong choice,,,Quality is the answer,,FIND your quality in life,,{{Lila Purple,,a colleague,,{of mine}},,,,,,,,,,,,;;;;;;;;;;;;;;;;
H μετακομιση της ζωης μου΄΄΄΄΄΄΄.....Διαλογοι,Serials,μπισκοτα,καφενεια,,,διαθεσιμα των διαλογων,διαθεσιμα των μπισκοτων,,Τα θελω ολα ανωνυμα,,,Γηροκομειο,σπιτι,σκυλι,,Οποιο νομο και να βαλω ..τον παραβαινεις {Νταιζη  5}............

1.43'''''''

αγορες καλοκαιρινες'''''''

Πως ψωνιζεις γατουλα μου,,'απο τον μαναβη,,,φτανουνε τα λεφτα....κατ αρχας κοιταω μην ταλαιπωρουμε....η κυρια στη μεση του αλλου δρομου δινει νερο ..οταν ερθει η ωρα να παω για ψωνια...παιρνω πραγματα και για την αλλη μερα...ΕΤΣΙ βλεπω και με βλεπουν και βλεποντας......''''''/{Νταιζη συν πεταλουδες}.

 

Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΤΣΑΛΟΥ

Ένα ιστιοφόρο στην άκρη του ορίζοντα. Θαλασσόξυλα να ακουμπούν το μαύρο χαλίκι και συ να αισθάνεσαι «ταξιδευτής» έχοντας την αρμύρα στα χείλη και τη θαλασσινή αύρα να δίνει πνοή στις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου. Μικρά κοχύλια, καταθέτες ονείρων που ξέβρασε η θάλασσα πάνω στο θυμό της.

 Τα φρεσκοασβεστωμένα πεζούλια και οι γλάστρες με τα γεράνια, το γιασεμί που απλώνεται στους τοίχους… Και έρχεται αυτή η πρώτη ώρα του ηλιοβασιλέματος ,η ευτυχία του δευτερολέπτου ...

Η μνήμη όμως ότι τα έζησες, εκείνη έχει διάρκεια και στέκεται πάνω από το χρόνο, αθόρυβα κάνει τη δουλειά της και σε ταξιδεύει ξανά και ξανά…

Φορτοεκφορτωσεις.."""

αναδεικνυει,εντυπωσιαζει,"I am alive",,τεχνες,,ανθρωπισμος,,,,μερικα δεν πιανουν,,,,ξεχασμενη παιδικοτητα,,,ανθρωποι γυρω μου,,,,,λογικη +εργο(Νταιζη συν πεταλουδες)

Σαν ημερολόγιο (26/6/2016) - Και ο υλικός πλούτος είναι συναίσθημα!

Το καλοκαίρι συνεχίζει την πορεία του και μας μοιράζει ανιδιοτελώς για  άλλη μία φορά τα δώρα του. Η πολιτική της Αγγλίας έχει βάλει την υπόλοιπη Ευρώπη να σκέφτεται και γενικά όλο και διάφορα σιγοψήνονται για να μας σερβιριστούν καλοψημένα στο φθινοπωρινό ή και χειμερινό μας γεύμα.

 Η ζωή   συνεχίζεται, όπως πάντα, με την κάθε στιγμή  του  καθενός να είναι η δική του σημαντική και μεγάλη στιγμή. Μία  τέτοια στιγμή έζησα πριν από τρεις (3) μέρες που αγόρασα ένα κινητό αφής, τύπου «smart phone» αν τα λέω καλά. Αντιστεκόμουν, όπως τη μερίδα –μικρή-  εκείνη των ανθρώπων, που αντιστέκεται στην λαίλαπα της τεχνολογίας.  Η μία φίλη με ρωτούσε έχεις «viber», η άλλη το επέβαλε  «άντε πάρε ένα σμαρτ φόουν να σου στέλνω τις φωτογραφίες». Όταν μιλούσα με υπαλλήλους  κινητής τηλεφωνίας ήταν σαν να άκουγα κινέζικα.  «Αν έχεις τις τάδε εφαρμογές, κάνεις αυτό ή αυτό». Και τι είναι οι εφαρμογές αναρωτιόμουν εγώ.

Εμένα μου αρκούσε το απλό κινητό μου, το οποίο ξέχασα κάτω από το πάπλωμα ερχόμενη στο νησί  για εργασία. Μία προσωρινή λύση βρέθηκε αφού  δανείστηκα το εφεδρικό (παλιό μοντέλο φυσικά) της αδελφής μου, μέχρι που έπρεπε να το επιστρέψω και έτσι βρέθηκα στο μαγαζί να  αγοράζω το κινητό αυτό αφής, που ξαφνικά με έκανε να νιώσω ΠΛΟΥΣΙΑ!!  Όπως  το ακούτε.  Ενα κινητό αυτού του είδους,  που έβλεπα οι περισσότεροι να σέρνουν τα δάχτυλά τους πάνω στην οθόνη, μου έδωσε την υπέρτατη ικανοποίηση του υλικού αυτού αποκτήματος. 

Το ίδιο αίσθημα πλούτου είχα νιώσει όταν το 1986  η  οικογένειά μου αντικατέστησε την ασπρόμαυρη τηλεόραση με μία  έγχρωμη.  Είχε ήδη κυκλοφορήσει κάποια χρόνια η έγχρωμη τηλεόραση.

Νομίζω ότι όταν ένα υλικό αγαθό δεν  γίνεται εξ  αρχής από την εμφάνισή του,  άμεσος στόχος ικανοποίησης του καταναλωτή,  μπορεί να προσφέρει περισσότερη χαρά όταν αποκτηθεί με τον καιρό.  Γιατί να νιώσει  ανεπαρκής έως και δυστυχισμένος κάποιος αν δεν αποκτήσει ΑΜΕΣΩΣ αυτό που εμφανίζεται κάθε φορά στον εμπορικό κόσμο της τεχνολογίας;  Και αυτό δεν έχει κορεσμό γιατί η τεχνολογία βρίσκει τον τρόπο να σε στέλνει στο μαγαζί ξανά και ξανά.

Την πρώτη μέρα δεν ήξερα ούτε πώς να απαντήσω σε κλήση, μέχρι που η φίλη  Ρένα μου είπε να σέρνω το δάχτυλο μέχρι το ακουστικό. Η αδελφή μου με περιμένει τώρα σπίτι, να μου δείξει τα πρώτα που χρειάζεται να ξέρω από τη χρήση του νέου μου κινητού.

  Ευχαριστώ τον  Θεό που υπάρχεις  αδελφή  και φυσικά όχι γι’  αυτό το λόγο. 

Xημεια Ζωης,,""

6 χρονια συντροφοι,εδω το οργανόγραμμα, καίγεται,σ"ολα πρεπει να υπαρχει ευδιάκριτος χρονος,---πες 3 χρονια,για να βαλεις τις υποθήκες σου στην αειροον...  (Νταιζη συν πεταλούδες),

Στοιχημα ζωης,,"

Δεν χρειαζεται να εισαι ιδιοφυια,Σκεψου την διαδικασια,οχι το προιον,μοιρασου κατι μικρο,καθε μερα,υλοποιησε την περιεργεια σου,πες καλες ιστοριες,διδαξε αυτο που ξερεις,Μη καταντησεις ανεπιθυμητος,Μαθε να δεχεσαι χτυπηματα,GONE with the wind,μεχρι να φθασουμε αυτο το τρενο,εχουμε περασει πολλα.........!!!!(Νταιζη P.)   

Πρόθεση

Με το μυαλό σε σχέδια αποδόμησης εβδομάδας και κοινοποίησής τους και,  παράλληλα, αποδελτίωσης στρωμάτων ζωής, υφών, χρωμάτων και κλίσεων... Με κλεισίματα κύκλων στο πλάι και ανοίγματα νέων που ελπίζουν να γίνουν ζωή. Άτσαλα, απρόσμενα, υπόγεια, όπως - μάλλον -εγώ. Ξεκινώ για να σταματήσω και σταματώ για να ξεκινήσω. Δεν σταματώ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ να φαντάζομαι, να υποθέτω, να ονειρεύομαι και να συντηρώ τη ελπίδα ειδικά όταν βλέπω γύρω να στερείται. Μαζεύω βλέμματα, νεύματα, κινήσεις... Αφαιρούμαι για να συγκεντρώνομαι και συγκεντρώνομαι για να αφαιρούμαι. Ορίζομαι για να διασπώμαι και διασπώμαι για να ορίζομαι. Συγκροτούμαι για να κομματιάζομαι και κομματιάζομαι για να συγκροτούμαι. Παλεύω με τα αντιθετικά και τα θεωρούμενα δίπολα για τα όρια της ένωσης. ακροπατώ σε γκρεμούς για τον ίλιγγο του συναισθήματος και, ταυτόχρονα, της λογικής, Που, εν δυνάμει, και τα δυο αναιρούνται ή συμπληρώνονται. Κάποτε θα ισορροπήσουν. Για το όποτε, καταγράφω. Σήμερα.

                                         

                                                                                                                    Πέμπτη,2/6/16

Nταιζη P(2),.

Λεει ο ΒΙΕΒΕR (iS It too late to say sorry, I know I let you down)=δηλαδή,--είναι αργα για συγνωμη?ξερω σε απαγοητευσα.......(Συνεχεια του serial γατακια σκυλάκια,rokos Agatha golden chou)------Τι ωρα είναι γατουλα,--ειναι2  hour μπροστα,,σκυλακι μου,,Και εσυ,τι ωρα εχεις,,,-4hour μπροστα...-Καλα πανε τα ρολογια μας--ειδες,ειναι που επρεπε να αγριοπληρωσουμε για να εχουμε επιτελους ωρες ακριβειας....Συμπαν,τωρα συνωμοτησε!!!!.

Σαν ημερολόγιο (1/6/2016) - "Τα καλοκαίρια δεν έρχονται απλά τώρα πια...".

Πριν κάποια χρόνια, ίσως 15, ίσως και περισσότερα έσκισα (με ευλάβεια) τη σελίδα ενός περιοδικού όπου υπέγραφε ο κ. Οδυσσέας Ιωάννου ένα άρθρο με τίτλο "Τα καλοκαίρια απλά έρχονται". Το κρατάω από τότε μέσα στην ακαταστασία του αρχείου μου, σ΄ ένα ντοσιέ.

Κάθε καλοκαίρι κι ενώ στην Ελλάδα έρεε το χρήμα, το κολούσα στον τοίχο του σπιτιού μου, το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα, το άφηνα εκεί να με περιμένει τέλος καλοκαιριού, όπου γύρναγα από τις διακοπές μου.  Πρώτα έφευγε το φθινόπωρο καλά-καλά και μετά αυτή η σελίδα κολημένη στον τοίχο με το παραπάνω αναφερόμενο άρθρο και την εικόνα ενός καϊκιού στην θάλασσα.

Ξαναθυμήθηκα αυτό το άρθρο τώρα που για τρίτο καλοκαίρι εργάζομαι σ΄ ένα  κυκλαδονήσι, το γνωστό για  τις πολυάριθμες παραλίες του, τα πειρατικά  κρυσφύγετα (Κλέφτικο, Σαρακίνικο), την Αφροδίτη.

Αυτό το καλοκαίρι της Ελλάδας, των νησιών, της θάλασσας, του ήλιου, του ούζου, της ξεγνοιασιάς, του έρωτα και των καλύτερων ίσως αναμνήσεών μας γίνεται για όλους εμάς  που μείναμε άνεργοι, λόγω της επονομαζόμενης κρίσης, ο φωτεινός μας εργοδότης.  Μας σερβίρει όχι μόνο το ψωμί στο τραπέζι μας, αλλά και την αίσθηση της χαράς της εργασίας.

Δόξα το καλοκαίρι!!

Αλεξάνδρα Κ.

Υ.Γ. Συμμετέχω πρώτη φορά σε ιστότοπο  και δεν γνωρίζω αν υπάρχουν κάποιοι κανονισμοί.  Αναφέρω με κάθε σεβασμό  το όνομα του γνωστού κ. Οδυσσέα Ιωάννου, γιατί το άρθρο του περιείχε τη μαγική λέξη ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ  και όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από  μαγικές στιγμές, σκέψεις, εικόνες και λέξεις. 

Ο γάτος Μιαουρίτσιο

Ντλίνγκ - ντλογκ, ντλινγκ- ντλογκ. Το ακούτε φίλοι μου το κουδουνάκι , που χτυπά στο πέρασμα μου - αναστατώνοντας γλυκά -θέλω να πιστεύω τους περιοίκους αυτού του σπιτιού ;  Είναι ένα κουδουνάκι που οι γατογονείς μου φόρεσαν γύρω από το μικρό μου λαιμουδάκι απ' όταν ήμουν ήμουν ακόμη ένα τοσοδούλι γατάκι για να με βρίσκουν εύκολα όταν παίζω κρυφτούλι σε όλο το σπίτι και προπαντώς για να μη με πατήσουν με τις τεράστιες νούμερο 41 πατούσες τους.

Και κάπου εδώ νομίζω ήρθε η στιγμή να σας συστηθώ << Είμαι ο Μιαουρίτσιο (από το μιαου) γατάκι πλέον δυο μηνών (μεγάλωσα πια)- στο χρώμα της άμμου , φουντωτό με μπλε μπιρμπιλωτά ματάκια και αγοράκι!>>

Η γατομαμά μου η Φωτεινούλα με υιοθέτησε δίνοντας μου θέση σημαντική στο σπίτι της , μα κυρίως στη καρδιά της.

Δεν έχω παράπονο, άρχοντα μ'έχουν  σ'αυτό το σπίτι κι από χάδια κι αγκαλιές άλλο τίποτα.
Όταν δε τ'αφεντικά μου επιστρέφουν κατάκοπα στο σπίτι με χίλιες δυο έγνοιες στο κεφάλι τους , μια αγκαλιά μου αμέσως τους ηρεμεί και τους δίνει χαρά και λίγο μετά μπορούν να δουν με άλλο μάτι ότιδήποτε μπορεί να τους έχει  προβληματίσει ή στεναχωρήσει.

Άλλωστε , το λένε και οι έρευνες , πως κυρίως οι ιδιοκτήτες γατών είναι πιο ήρεμοι και σπάνια παθαίνουν υπέρταση ή και κατάθλιψη.

Η γατομανούλα μου μάλιστα , λέει , πως οι γάτες και οι σκύλοι ,είναι τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο . Κι εγώ συμφωνώ με αυτήν την άποψη και επαυξάνω .
Πιστεύω δηλαδή , πως η ζωή σας χωρίς την δική μας συνύπαρξη θα ήταν μάλλον ανυπόφορη , γιατί εμείς ούτε αντιμιλάμε , ούτε βρίζουμε, το πολύ πολύ να σας γρατζουνίσουμε κομματάκι , κι αυτό από υπερβολική αγάπη...
Ένα γουργούρισμα μας μόνο είναι αρκετό για να ομορφύνει την ζωή σας και δεν ζητάμε κανένα αντάλλαγμα παρά μόνο την αγάπη σας κι ένα πιάτο φαί.
Δεν ήμαστε λοιπόν ότι καλύτερο θα μπορούσε να σας έχει συμβεί;

Χμμ με όλη αυτή την κουβέντα , ξαφνικά πείνασα, πάω να γευματίσω και να κοιμηθώ στο καλαθάκι μου που η γατομαμά μου έφτιαξε με τόση φροντίδα και αγάπη .
Και κάτι τελευταίο έχω να σας πω .Ακολουθήστε τον τρόπο ζωής μας και δεν θα χάσετε. Δηλαδή να τρώτε , να αναπαύεστε και να ζείτε την στιγμή. Ούτε το χθες , ούτε το αύριο , αλλά το τώρα.
Κάπου εδώ σας χαιρετώ κι ελπίζω να τα ξαναπούμε μετά την μεσημεριανή σιέστα μου. Νιαρρρρ

ΦΩΤΕΙΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗ

(Διήγημα που αναγνώστηκε στο Σεμινάριο Δημιουργικής  Γραφής του Δήμου Πειραιά )

(ΝΤΑΙΖΗ Ρ.)

Μετα το -επαχθες-επονειδιστο(επονειδιζω=επιφερω ονειδισμούς,διασυρω),την ταφοπλακα ,,τωρα εχομε και τον -κοφτη....Τι ανατριχιαστικες λεξεις¨¨λες και ειμαστε στη χωρα της οικογενειας ADAM'S,...Προτείνω ,-----Το χρεος χρηζει επιβλεψις,για να μην εποστρακιστει(δηλαδή εποστρακιζω=ριχνω οστρακα στην επιφανεια της θαλασσας και προσκρουουν και αναπηδουν)!!--Λεει η Νοταρα(στο μινι-καρατε),---ΜΗν του μιλατε, είναι μια κουνιστρα---Λεει ο Πατσας,--α σας παρακαλω(πολύ γελιο)..Ξεκιναει στον ΚΥΒΕΡΝΟχωρο,σειρα με γατακια σκυλάκια(pepe,elke-isla,pepsi,agatha,choco,crossi),-----Ποιος μας κυβερνα γατουλα μου---σκυλακι μου είναι κυριακη εχει αλλαξει από Δευτερα,το αφήνουμε να μαθουμε αυριο τον ολοκαινουργιο------!ενταξει, και παμε στον διαγωνισμο μας,πειτε μας με ποιον κανει ντουετο(=διωδία), ο DRAKE,5 ευρω επαθλο--------

Καιόμενες δάφνες

Αλαλαγμοί σκοτείνιασαν για λίγο τα ουράνια

Και μια ομίχλη θάμπωσε μπροστά μου τον καθρέφτη

Το είδωλό μου σα θωρώ δεν το αναγνωρίζω

Πως γέρασα έτσι ξαφνικά, που κρύφτηκε η ορμή μου...

Μάλλον και αυτή κουράστηκε , απαντηση δεν παίρνει

Και η Πυθία που ήξερε όλα να τα μαντεύει

Τις δάφνες όλες έκαψε να μη μαντεύει άλλο

Σημείωμα καθημερινό εν αναμονεί...

Κυριακή, Moby, Πειραιάς, 18/4/16

Με φυλλάδιο μέλλουσας εκδήλωσης και προτροπή του : Mind the gap (between the mind and the soul) και η μνήμη της υπενθύμισης του κενού να έρχεται παράδοξα στην επιφάνεια. Εν αναμονεί παρέας, με συντροφιά μισό frappe (!) που λιγοστεύει επικίνδυνα για παρουσία του στη συζήτηση. Σχολιάζω σαν να σηματοδοτώ κάνω - σαν να γίνεται - το ασήμαντο κάτι. Που και το κάτι υπάρχει. Αλλιώς, αγνοείται.

                                                                          Και για την "αντιγραφή", Δευτέρα, 23/5/16

"ΥΠΟΜΝΗΜΑ".

Είναι ανάγκη όλα να είναι lonely,..

όταν σταματήσεις τότε έρχονται σε αφθονία,.

βλέπεις πέρα απ΄ τις ψεύτικες ανάγκες. 

Πολύ ίσως βεβαιότητα, η ζωή στήνει τη ζωή σου. -----------

Λέει ο Παπαγιαννόπουλος (στο Jenny-Jenny) τι θα πω στον Γκόρτσο,  αν και εδώ που τα λέμε ο Γκόρτσος όλο λόγια είναι (πολύ γέλιο). Και στο ίδιο έργο ο Καλυβωκάς --λέει -- "Λήθη στο παρελθόν, πίστη στο μέλλον". (πολύ ωραίο).

Νταίζη Ρ.


Αφιερωμένο από τη Νταίζη Ρ. στην Αλεξάνδρα Κ. για να προλάβει τις παγίδες της ζωής -όσο μπορεί- και να ζήσει μαγικά. 

free style - break - κατάληξη

Ασύμμετροι σερβιτόροι

παράλληλες απόκριες

ουζοκατάσταση, σφηνάκια

αντικείμενο συγγραφής.

 (Νταίζη Ρ.)

ΡΙΖΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΟ

Όποιος και αν προσπάθησε ελπίδες να κουρσέψει παγιδεύτηκε σε ότι ήθελε να αποφύγει. 
Το ριζικό και το μελλούμενο, παιχνίδι αρχινήσανε. 
Λύτρωση δεν ξέρω αν θα φέρει. 

Σε ποιο συρτάρι του μυαλού να κρύψω την αγάπη; 
Πύρινο φως περνά από τα μάτια μου, δεν με θαμπώνει. 
Ανθίζω μέσα στη σιωπή. 

Τα "θέλω" μου εκτοξεύονται πιο πέρα από το σήμερα, μέχρι εκεί που στέκεται η μνήμη. 
Κρυστάλλινα έγιναν τα πούπουλα του πόθου και με πάγωσαν. 
Υποβολέας της σκέψης μου ο χρόνος.
Όλα κομματιάζονται στο τέλος.

Κι εσύ λύγισες

Κι  εσύ  λύγισες και μου πες :

"το ξέρω πως θα το μετανοιώσω αλλά δεν μπορώ τίποτα να κάνω "

Πίστεψε με, η ανθρωπότητα χρειάζεται άνδρες με δύναμη και σθένος...

Πήρα ξανά στα χέρια μου τα κλειδιά της χαράς, της αγάπης και της υπομονής..

Εσύ μείνε εκεί μόνος, πίσω από τις κλειστές πόρτες των αληθινών συναισθημάτων

να με κοιτάς να φεύγω...κι όλο να φεύγω ...κι όλο να φεύγω..

                                                          

Ευγνωμοσυνη

"Σε ευχαριστω Κυριε, που ηρθα στη ζωη μ'ενα Θαυμα και που ζω το Θαυμα καθε στιγμη σ'αυτη τη ζωη"

ΕΛΠΙΔΑ

Ζητάω να απογειωθώ από τις στάχτες της καιομένης μου ψυχής

από τον ζόφο του μυαλού μου ,

και να σταθώ πλάι στο ΦΩΣ σαν ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

και σαν ΣΤΑΓΟΝΑ της βροχής στην ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ,

Μου φτάνει μόνο ,

να ζήσω θέλω,

με την Ελπίδα!

ΦΩΤΕΙΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗ

(νταιζη ρ.)Μπορούμε να ευχαριστήσουμε η να κατηγορήσουμε από κάθε αποψη.....είναι ζητημα χρονου να δουμε...πανω απ'ολα απιστευτα καθοριστικος ο τροπος και ο χρονος!!!       ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΑΤΙΑ μας αγαπουν ,πρεπει να τα αγαπάμε και μεις... Αν μπορουσαν θα μας το ελεγαν και με λογια.....η Λιανη λεει η espresso ,αφηνει τη βιλα της αγράμπελης γραφει βιβλιο για τον αντρεα (ΩΡΑΙΑ)....Ένα tweet στην free sunday λεει ,Στο τελος θα παιρνουμε τον ΦΠΑ από το ραφι...(Πολύ γελιο)......

Κεντρικά

Σύνταγμα. Ξανά. Εποχή άλλη, αλλοτινή ή αλλιώτικη. Ποιος να πει και ποιον να πείσει. Με νερό στην τσάντα για τη διαδρομή σαν υπόμνηση σώματος, χαρτομάντηλα σαν υπενθύμιση ασθένειας περαστικής, δεύτερου ρούχου σαν διαπίστωση αλλαγής εποχής και βιβλία αντί τροφοδοσίας αφορμών για κατάθεση. Σταματώ με ένα γέλιο περαστικού.

                                                                                                                                       17/4/16

.....μία επιπλέον εκκλησία.....

Από βιβλιοθήκη δήμου Πειραιά (Ελευθερίου Βενιζέλου 22) που βρίσκομαι με τις φίλες "της γραφής" Εύα, Νταίζη-Ρένα στέλνω το παρθενικό μου κείμενο σε τούτο τον ιστότοπο, όπου πρώτη φορά συμμετέχω. 

  "Μία επιπλέον εκκλησία  είναι και οι χώροι βιβλιοθήκης, όπου κι αν βρίσκονται. 

Μία προσευχή στην άπειρη γνώση και έκφραση".



Αλεξάνδρα Κ. 

(ΝΤΑΙΖΗ Ρ.)ΟΛΟΙ οσοι περνανε διπλα μας δεν επικοινωνουν, θελω απλοτητα του μεγαλου χρονου,(σαν να είμαι ανεκπαιδευτη)αυτό που φοβομαστε είναι αν αυτό που κανομε είναι καλο__πες πως είναι!!ποτε κανεις δεν θελει να πουληθεί τσαμπα!!!-----αυτην την εποχη οποιος είναι δεξιος είναι ανασφαλης,αρχηγε οσο καλες προθεσεις και να εχεις ηρεμησε τον κοσμο-------προστιμο λεει 30.000 ευρω επεβαλλε ο δήμαρχος καλαματας σε 82χρονο που πυροβολησε σκυλο επειδή εφαγε κοτα του(από κοινωνικη -εφημεριδα του πειραια),ρωταμε μηπως μπορει λεω μηπως, αυτό το ειδος να εξαφανιστεί το ανθρωπινο.με την αδεια σας,ευχαριστω

ιδανικα τα παλια θα γινουν αλλα παλια,τωρα θα ειχα περασει τον ολεθρο,χανεις την κυριοτητα του σωματος σου...ερχεται η μεθη του ολεθρου....