Κι εσύ λύγισες
Κι εσύ λύγισες και μου πες :
"το ξέρω πως θα το μετανοιώσω αλλά δεν μπορώ τίποτα να κάνω "
Πίστεψε με, η ανθρωπότητα χρειάζεται άνδρες με δύναμη και σθένος...
Πήρα ξανά στα χέρια μου τα κλειδιά της χαράς, της αγάπης και της υπομονής..
Εσύ μείνε εκεί μόνος, πίσω από τις κλειστές πόρτες των αληθινών συναισθημάτων
να με κοιτάς να φεύγω...κι όλο να φεύγω ...κι όλο να φεύγω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου