Με το μυαλό σε σχέδια αποδόμησης εβδομάδας και κοινοποίησής τους και, παράλληλα, αποδελτίωσης στρωμάτων ζωής, υφών, χρωμάτων και κλίσεων... Με κλεισίματα κύκλων στο πλάι και ανοίγματα νέων που ελπίζουν να γίνουν ζωή. Άτσαλα, απρόσμενα, υπόγεια, όπως - μάλλον -εγώ. Ξεκινώ για να σταματήσω και σταματώ για να ξεκινήσω. Δεν σταματώ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ να φαντάζομαι, να υποθέτω, να ονειρεύομαι και να συντηρώ τη ελπίδα ειδικά όταν βλέπω γύρω να στερείται. Μαζεύω βλέμματα, νεύματα, κινήσεις... Αφαιρούμαι για να συγκεντρώνομαι και συγκεντρώνομαι για να αφαιρούμαι. Ορίζομαι για να διασπώμαι και διασπώμαι για να ορίζομαι. Συγκροτούμαι για να κομματιάζομαι και κομματιάζομαι για να συγκροτούμαι. Παλεύω με τα αντιθετικά και τα θεωρούμενα δίπολα για τα όρια της ένωσης. ακροπατώ σε γκρεμούς για τον ίλιγγο του συναισθήματος και, ταυτόχρονα, της λογικής, Που, εν δυνάμει, και τα δυο αναιρούνται ή συμπληρώνονται. Κάποτε θα ισορροπήσουν. Για το όποτε, καταγράφω. Σήμερα.
Πέμπτη,2/6/16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου